Wystąpienie agresji u dziecka zawsze budzi niepokój. Gdy zaczyna wybuchać złością, gdy coś pójdzie nie tak. Krzyczy, płacze, a nawet bije i zaczyna wyżywać się na innych osobach. Agresja u dzieci nie jest łatwym zjawiskiem, ani dla dziecka, ani rodziców. W tym artykule opisujemy źródła agresji u dzieci, ale również zachowania rodziców, które mogą przyczyniać się do jej powstania.
Zachowania agresywne u dzieci – definicja agresji
Agresja to naturalne zachowanie, za którego pomocą ludzie, próbują sobie poradzić ze swoimi emocjami. Bardzo często występuje ona u dzieci, ponieważ nie mają one jeszcze wypracowanych mechanizmów radzenia sobie ze złością i w ten sposób (najczęściej przez krzyk czy przemoc) ją wyładowywują. Warto zaznaczyć, że agresja to objaw słabości, a nie siły. Dziecko agresywne nie jest dlatego, bo chce pokazać swoją dominację i zaznaczyć swoją siłę. Robi to dlatego ponieważ jest słabe i w ten sposób woła o pomoc, bo nie potrafi sobie poradzić z własnymi emocjami w inny sposób.
Skąd się bierze agresja u dzieci?
Poprzez agresywne zachowanie dziecko próbuje poradzić sobie z samym sobą i swoimi emocjami. Agresję mogą przejawiać już nawet bardzo małe dzieci! Jednak nie należy tego traktować jako zachowanie złośliwe dziecka, dziecko agresywnie nie dlatego, że tego chce. Jest ono agresywne bo nie umie sobie poradzić z dręczącymi go problemami.
Agresja u dzieci jest bardzo częstym zjawiskiem i nie oznacza to, że wyrośnie ona na agresywnego człowieka. Takie zachowania zdarzają się często, ponieważ dzieci nie potrafią okazywać emocji w inny sposób, a w agresji widzą możliwość zwrócenia na siebie uwagi. Warto dodać, że u dzieci bardzo często występują zachowania agresywne, ale nie pozostawiają one trwałego śladu na ich psychice. Agresja u dzieci ma zupełnie inne przyczyny niż w przypadku dorosłych. Jest to sposób na zaznaczenie swoich granic i dbania o dobrostan psychiczny kilkulatka. Robi to w taki sposób, ponieważ nie zna innego.
Jak poradzić sobie z agresją u dzieci?
Agresywne dziecko to problem nie tylko dla niego, ale również dla domowników i jego najbliższego otoczenia. Negatywne skutki przebywania z agresywnym dzieckiem odczuwają również nauczyciele, inne dzieci, ale również inni ludzie, którzy są świadkami tego typu zachowania.
Jeśli chcesz poradzić sobie z agresją u dziecka, pamiętaj, aby nie starać się tłumić czy zabraniać dziecku wyrażania złości. Hamowana w ten sposób agresja i tak znajdzie swoje ujście, a jej wybuch będzie o wiele silniejszy.Dziecko, u którego jest hamowany wystrzał agresji na zewnątrz, zacznie kierować je do wewnątrz. To w konsekwencji zacznie być agresywne względem siebie, a w skrajnych przypadkach mogą pojawić się myśli samobójcze czy rozwinąć się depresja. Do takiego etapu może dojść w momencie, gdy dziecko ma niską samoocenę i przestanie już próbować zwracać na siebie uwagę, bo doszło do wniosku, że i tak nikogo to nie interesuje.
Nie tłum emocji dziecka siłą – postaraj się mu pomóc! Dziecko nie jest agresywne, żeby zrobić Ci na złość. Naucz je nazywać emocje i pokaż mu, że łączą się one z konkretnym zachowaniem. Wskazuj mu też na rozwiązania, z których może skorzystać, zamiast zachowywać się agresywnie.
Dziecko musi nauczyć się, że złość jest jak najbardziej naturalną emocją i nie należy się jej wstydzić. Jednak nie wolno mu pozwolić wszystkiego co mu się podoba pod wpływem złości. Pokaż dziecko, co może zrobić, jeśli chce rozładować swoje emocje. Może to być tupanie, mazanie po kartce, ale nie pozwól mu robić innym ludziom krzywdy.
Zadbaj o to, aby dziecko miało odpowiednio wysoką samoocenę – dziecko, które nie ma problemów z akceptacją siebie rzadziej jest agresywne, bo zna swoją wartość i nie musi odwoływać się do agresji. W ostateczności, jeśli problemy Twojego dziecka wydają się bardzo poważne, albo nie wiesz jak postępować – zgłoś się do psychologa dziecięcego, takowego znajdziesz na StrefaMysli.pl. Może mu się przydać profesjonalna pomoc i Tobie również.
